Abdoulaye i Ibrahima Barry są braćmi z Gwinei należącymi do ludu Fulbhe lub Fulani. Ich ludzie byli początkowo koczowniczymi pasterzami, którzy później rozprzestrzenili się po Afryce Zachodniej i osiedlili się w krajach rozciągających się od Sudanu do Senegalu i wzdłuż wybrzeża Morza Czerwonego.
Około 50 milionów ludzi Fulbhe w wielu krajach afrykańskich mówi Fulfulde, znany również jako Fulani, Fula i Pular. Do niedawna nigdy nie mieli skryptu dla swojego języka i uciekali się do używania znaków arabskich, a czasem łacińskich do pisania w ich ojczystym języku.
Ani alfabety arabskie, ani łacińskie nie mogły jednak dokładnie przeliterować słów Fulani, które wymagają wytworu niektórych dźwięków. Wielu ludzi Fulani zostało zmuszonych do improwizacji, ale to nie czyniło komunikacji skuteczną.
Abdoulaye i Ibrahima, dorastając, zobaczyli, jak ich ojciec udostępnił się do rozszyfrowania listów do przyjaciół i krewnych, którzy prosili o jego pomoc. Za każdym razem, gdy jest zmęczony lub zajęty, Abdoulaye i Ibrahima pomogli, i zdali sobie sprawę, jak trudno było czytać te listy.
Podczas nauki w szkole podstawowej, jeden z braci, Abdoulaye, zapytał ojca, dlaczego ich ludzie nie mają własnego systemu pisania. Jego ojciec odpowiedział, że jedynym alfabetem, jaki mieli, był arabski. Abdoulaye i jego brat postanowili stworzyć alfabet dla swojego języka ojczystego, który ostatecznie stał się znany jako ADLaM – akronim wyrażenia, które przekłada się na „alfabet, który zapobiegnie utracie ludzi”.
W 1990 roku, gdy Abdoulaye miał zaledwie 10 lat, a Ibrahima miał 14 lat, dwaj bracia, po szkole, zamknęli się w swoim pokoju w domu rodzinnym w Nzérékoré w Gwinei, aby czerpać z papierowych kształtów, które tworzą ich nowy alfabet.
